“Il diluvio universale”

Postquam numerus hominum crevit, omnia vitia invaluerunt. Quare offensus Deus statuit perdere hominum genus diluvio. Attamen pepercit Noemo et liberis eius, quia colebant virtutem. Noemus, sicut Deus eum admonuit, exstruxit ingentem arcam in modum navis, livit eam bitumine et in eam induxit unum par omnium avium et animantium. Postquam Noemus intravit in arcam cum coniuge, filiis et eorum uxoribus, aquae maris, amnium et fontium eruperunt. Simul aqua cecidit per quadraginta dies et totidem noctes. Aqua universam terram et montes operuit. Omnia adsumpsit diluvium, arca autem supernatabat in aquis.

Dopo che il numero degli uomini crebbe, tutti i vizi presero vigore. Perciò Dio offeso decise di distruggere il genere umano con un diluvio. Noè, avvisato da Dio, costruì una grande arca simile ad una nave: cosparse questa di bitume, e in essa condusse una coppia di tutti gli uccelli e gli esseri viventi. Dopo che Noè fu entrato nell’arca con la moglie, i tre figli e altrettante nuore, le acque dei mari e tutte le sorgenti tracimarono. Nello stesso tempo cadde molta pioggia per quaranta giorni e altrettante notti. L’acqua coprì l’intera terra, così da superare di quindici cubiti gli altissimi monti. Tutte le cose furono distrutte dal diluvio; l’arca invece galleggiava in acqua.